22 okt. 2020 17:32
Gisteren had ik mijn allereerste pick up. Toegegeven, het was geen pretje, maar dat had ik ook niet verwacht. Ik kan het het best omschrijven als een inwendige tattoo, maar hé, alles voor de goede zaak. En voor je plezier doe je het natuurlijk niet.
20 okt. 2020 20:00
Vandaag stond ik perplex toen een vriendin me vertelde dat nu ze na een pijnlijke operatie en revalidatie, koeltjes werd ontvangen op het werk. Haar collega’s toonden niks begrip voor de pijn die ze nu nog heeft en maakten haar duidelijk dat ze het niet apprecieerden dat ze de operatie niet tijdens een vakantie liet uitvoeren. Terwijl ze best nog afziet, wordt ze niet geholpen, kan ze op niemand op het werk terugvallen.
9 okt. 2020 18:04
Na 20 spuiten Gonapeptyl mocht ik weer langs het fertiliteitscentrum passeren. Op de echo was te zien dan de injecties hun werk hebben gedaan, alles lag stil zoals gehoopt. Dat was het teken om te starten met de Menopur (samen met de Gona). Mijn koelkastgamma is dus weer wat uitgebreid ;) Wie me een beetje kent, weet dat ik meer opzie tegen het mengen van de twee poedertjes en het water dan de prik zelf. Gisteren hebben ze de eerste te plaatse voor mij klaargemaakt en moest ik zelf enkel maar injecteren. Vanavond moet ik zelf aan de slag. Het glazen flesje met het water ziet er redelijk broos uit en kan verpulveren als je het niet juist opent, werd me vertel. Great, en ik ben hier al zo'n held in. Ik denk dat ik eerst de Menopur ga mengen en zetten en daarna de Gonapeptyl, eerste het vervelende daarna het -tja, minder vervelende, want leuk kan ik nu ook niet zeggen-.
24 sep. 2020 18:04
Sinds vorige week heb ik weer nieuwe handlangers in huis, in mijn koelkast dan nog wel. Tussen de champignons en de yoghurt liggen er zomaar 20 spuiten Gonapeptyl. Elke avond zet ik er eentje, één week heb ik er al op zitten, nog twee te gaan. Zij moeten ervoor zorgen dat mijn eisprong onderdrukt blijft. Het injecteren zelf valt goed mee, al heb ik al een keertje een adertje geraakt en loop ik nu met een dikke blauwe plek op mijn buik. Qua bijwerkingen kom ik er voorlopig met pijnlijke borsten, regelmatige hoofdpijn en af en toe een vleugje misselijkheid vanaf. De Gonapeptyl is rond hetzelfde tijdstip in te spuiten, wat voor mij een geruststelling is als ik niet stipt op dat moment thuis ben. Het is best vervelend om een hele dag met iemand af te spreken, want de vloeistof mag maar een uurtje uit de koelkast dus meenemen is ook niet zo evident. Ik heb dus toch weer min of meer een avondklok, alleen hou ik aan deze geen boete over als ik me er niet aan houd.
8 sep. 2020 20:33
't Is weer voorbij die mooie zomer
28 jul. 2020 20:38
In de afgelopen drie jaar ben ik haar stukje voor stukje kwijtgeraakt. Mijn wensen hebben haar beroofd van innerlijke vrede. Keer op keer heb ik haar grenzen overschreden om ze vervolgens weer te verleggen. Hoe vaak kan iemand dat verdragen?
6 jul. 2020 19:10
Persoonlijk vind ik de twee wachtweken de ellendigste van elke cyclus. Hier zijn tips die voor mij werken om ze door te komen:
30 jun. 2020 22:41
Gisteren liet ik bloed prikken in het fertiliteitscentrum, om te testen of ik zwanger was. Niet dat dat voor mij nog nodig was, want ik had het bewijs de dag ervoor al gekregen. De sfeer daar was nog steeds enorm gespannen door de Coronamaatregelen. Ik kon me niet aanmelden via de kiosk en moest dus lang aanschuiven. Bij het binnengaan van het ziekenhuis, staat er ook altijd iemand die vraagt waarvoor je komt. Pijnlijk om die vraag te beantwoorden terwijl er 20 mensen rondom je staan te wachten... Gevoelens van mensen zijn onbelangrijk geworden, het virus bestrijden primeert en al de rest moet wijken. Bij het nemen van de lift naar boven, werd er geteld hoeveel mensen er in de lift mochten. Bij het naar beneden gaan, stond er niemand om het te controleren wat voor veel volk in de lift zorgde. Ik moest op het gelijkvloers ook nog langs fertiliteit zelf gaan om een voorschrift te halen voor de Clomid. Dat had ik vorige keer niet gevraagd, in mijn hoofd ging het niet meer nodig zijn. Ik had duidelijk een heel positief momentje toen, NAIEF!
17 jun. 2020 21:41
Zondag was het zover, mijn derde IUI. Het speculum inbrengen deed deze keer behoorlijk pijn, maar mijn gyn heeft echt haar best gedaan om de pijn zo snel mogelijk te verlichten. In tegenstelling tot de vorige keren deed het inspuiten zelf, me deze keer niet verkrampen. Vlak na de inseminatie had ik weer wat bloedverlies (mijn baarmoederwand bloedt heel snel, sorry als dat TMI is :)) en de dagen erna ervoer ik regelmatig buikpijn. Ook heb ik voor het eerst bijwerkingen van de Pregnyl ondervonden, ik had vaak hoofdpijn en vapeurs.
10 jun. 2020 21:22
Dinsdag had ik eindelijk mijn eerste follikelmeting sinds de coronamaatregelen. Eentje aan de linkerkant, van 13mm. Vrijdag moet ik terugkomen. Ik merk dat er weer heel wat angsten de kop op steken sinds het ziekenhuisbezoek . "Is mijn follikel nu niet kleiner dan vorige keer op dezelfde dag van de vorige cyclus? Zou de Clomid zijn werk wel gedaan hebben deze keer? Wat als ik een hogere dosis nodig heb en ik weer een cyclus ga moeten overslagen? Gaan de vriendinnen die ook proberen om zwanger te worden, er voor mij in slagen? Wat als het nooit lukt? "
7 jun. 2020 17:44
Ik voelde me al zo vaak mislukt, ben al zo boos geweest op mijn lichaam dat het niet doet waar zoveel vrouwen om mij heen wel in slagen. Wat ik ook probeer, elke maand was er weer die hoop gevolgd door keiharde teleurstelling. Ik schaam me ervoor, hoewel ik weet dat ik niets meer kan doen dan wat ik nu doe.